Çanakkale savaşının hepimiz için yeri ayrıdır.
Basri Sütlü, bu savaş sırasında olan bazı ilginç olaylardan bahsetmiştir.
Karşılıklı siperlerin yaklaşık 8 metre olduğu Bombasırtı'nda,
Türk ve Anzak siperleri arasında karşılıklı ilginç olaylar oluyormuş.
Gece karanlık çökünce savaş duruyor. Aradaki mesafe 8 metre olduğundan iki tarafta edilen her hareketi hissedebiliyorlarmış.
Avustralya - Yeni Zelandalıların bulunduğu siperde gece gitar çalıyorlar, bizimkiler de dinliyorlarmış.
Şarkı bitince bazen bizimkiler alkış tutarlarmış.
Karşı taraftakiler de tabii şaşırır. 'Bunlar ne biçim insanlar' diye.
Bazen de bizim askerimiz bir türkü patlatıyor, karşı taraftan alkışlar.
Burada daha garip olan şu.
Türkü okunuyor, alkış yapılıyor, bazen de istek yapılıyormuş.
Kağıda yazıyorlar, taşa sarıp bu tarafa atıyorlar.
Bizimkiler alıp okuyor, 'Dün akşam söylediğiniz o güzel şeyi tekrar söyler misiniz?' Bizimki bir daha okuyor, yine alkışlar.
Aradan birkaç gün geçiyor, istek yaptıkları halde Türkü okunmuyor.
Anzak tarafından bir kağıda yazıp atıyorlar; 'Kaç gündür istediğimiz halde, o güzel şeyleri neden söylemiyorsunuz?'
Bizimkiler alıp okuyorlar, sonra, 'Çünkü siz, 3 gün önce o güzel sesli askerimizi vurdunuz' yanıtını yazıp atıyorlar.
Siper arasında sadece türküler değil yiyecekler de paylaşılmış.
Bir gün Fransızlar, bizim siperlerin olduğu yere bazı 'mundar' şeyler diye adlandırılan bir şeyler atıyorlar.
(Artık ne attılarsa alay etmek için)
Fakat bizim askerimiz, karşılığında mendil içerisinde ceviz, kuru üzüm sarıp onu atıyorlar.
Tabii Fransızlar mahcup oluyor.
Bu sefer peksimet türü şeyler atıyorlar.
Bu olaydan sonra, bir daha o siperden bize ateş edilmemiş.
alıntı - ilcemhaber.com
YORUMLAR